کاهوlactuca sativa
کاهو از خانواده کلاه پرکها (Compositeae) است و نام علمی آن لاکتوکا ساتیوا می‌باشد. کاهو خوراکی کنونی را مشتق از لاکتوکاسکاریولا که در حال حاضر به شکل علف هرز در مزارع زیاد است می‌دانند. این نوع وحشی به سهولت با نوع تربیت و کاشت شده ترکیب می‌شود و تولید برگهایی می‌کند.
انواع کاهو:
کاهوی پیچ‌گرد :برگهای این نوع کاهو بطور بسیار فشرده روی هم قرار می‌گیرند. برگهای داخلی سفید رنگ و برگهای بیرونی سبز رنگند. یکی از بهترین ارقام کاهو برای انتقال به مناطق دور می‌باشد.
کاهوی پیچ معمولی :این نوع کاهو ایستاده است و شاید ارتفاع بوته به 40 - 30 سانتیمتر برسد. برگهای بیرونی سبز و نرم بوده و برگهای داخلی سبز مایل به سفید بوده که لطیف و شکننده است. این نوع کاهو در ایران استفاده زیادی دارد.
کاهوی پرک یا کاهوی برگ :در این نوع کاهو برگها روی همدیگر قرار نمی‌گیرند و از همدیگر جدا هستند. برگها حالت شکنندگی ندارد و لبه‌های آنها حالت دندانه‌دار دارد. این نوع کاهو در ایران طرفدار چندانی ندارد و به آن کاهوی برگ نرم هم گفته می‌شود. رنگ برگها هم سبز روشن است.
کاهوی ساقه :در این نوع گاهو ساقه آن قابل استفاده است ولی گاها برگهای لطیف و کوچک آ ن نیز مورد مصرف واقع می‌شوند. این نوع کاهو در ایران مورد استفاده ندارد.
سازگاری:
کاهو به آب و هوای خنک احتیاج دارد. در فصل گرما قبل از نمو و رشد کافی برگها ی شاخه گل دهنده ظاهر شده و بوته کاهو بذر می‌دهد. در این موقع برگها طعم تلخ زننده پیدا می‌کنند. بنابراین در نواحی معتدل سرد و تا اندازه‌ای مرطوب بهترین نتیجه از کاشت این محصول بدست می‌آید. مع هذا با کاشت بذر در فصولی که رشد گیاه به گرمای شدید برنخورد در کلیه نواحی می‌توان از آن استفاده نمود.
خاک:
کاهو را عملا در انواع مختلف خاکها می‌توان کاشت ولی بهترین و مناسب‌ترین زمین برای این محصول خاکهای لیمونی سبک که دارای مقدار زیادی مواد آلی است می‌باشد. در خاکهای هوموسی نیز محصول فراوان حاصل می‌شود. بطور کلی زمین کاهو باید نرم قوی و نمدار باشد یعنی خاک اطراف ریشه که نسبتا کوتاه است نباید هیچ وقت کاملا خشک شود. از نظر قلیایی بودن زمین باید خاکی انتخاب کرد که PH آن بین 6.5 - 5.5 باشد PH=5.5 و PH=7 مقدار محصول خیلی کم می‌باشد.
کاشت:
در نواحی معتدل سرد شمالی بذر کاهو را در اوایل پاییز و یا اواخر شهریور برای تهیه محصول پاییزه و زمستانه می‌کارند و کاشت بذر در اواخر پاییز و یا در اسفند ماه برای مصرف بهاره کاهو تهیه می‌کنند. بذر انواع دیر رس و مقاوم به گرما را می‌توان تا اواخر فروردین کاشته و از محصول آن تا اواخر خرداد و اوایل تیر ماه استفاده نمود. بدین ترتیب در تمام فصول سال می‌توان کاهوی تازه کاشت.
داشت:
بذر کاهو را معمولا اول در خزانه کاشته پس از آنکه نهال حاصله دارای سه یا چهار برگ شد به محل اصلی منتقل می‌کنند. در بعضی مواقع نیز ممکن است بذور را در محل اصلی کاشت ولی پس از سبز شدن بذر نهالهای زاید ر ا باید تنک کرد.
کود:
بوته کاهو دارای ریشه‌های کم و کوتاه و سطحی است بنابراین باید مقدار کافی کود در سطح زمین در دسترس گیاه باشد. در زمینهای هوموسی تازه آباد شده که معمولا از حیث فسفر و پتاس ضعیف هستند کافی است در هر هکتار فقط 100 تا 150 کیلو فسفر و 50 تا 70 کیلوپتاس با خاک مخلوط کنند ولی در زمینهایی که فاقد هوموس و مواد آلی هستند و کود دامی نیز به آنها نداده‌اند باید حداقل 110 کیلو ازت و 150 تا 200 کیلوفسفر در هر هکتار به زمین داد.
